حبیبه نوروز، یک عکاس ۲۹ سالهی اهل بنگلادش است که در یکی از نمایشگاههای خود به موضوع زنان و فشارهایی که آنها از سوی جامعه برای جذابتر بودن، متحمل میشوند، پرداخته است. او به BBC World میگوید: «ما به عنوان زن همواره تشویق شدهایم که زیبایی خود را به نمایش بگذاریم.»

«برای قابل دسترس کردن چنین زیباییای ما از فردیت، و داستانها و زخمهایمان دست کشیدهایم. ما حتی برای خودمان هم غریبهایم. هویتهای ما همواره محو شده است.»زنان در عکسهای حبیبه، درخشان و رنگانگ هستند، اما چهرههایشان به طور کامل پوشیده شده است، که نشان میدهد هرچند این زنان تلاش بسیار زیادی کرده اند تا از بیرون زیبا جلوه کنند، اما درون آنها به چشم هیچ کسی نمیآید.

حبیبه میخواهد توجهات را به این مسئله جلب کند که زنان بنگلادش تا چه حد باید از خود بگذرند تا دیگران را شاد کنند. حبیبه به بی بی سی گفت، این مجموعهی عکس حاصل «یک تجربهی تلخ شخصی است».«وقتی از دانشگاه فارغ التحصیل شدم، دریافتم که مردم انتظارات بالایی از من دارند. من مجبور بودم ازدواج کنم، بچه دار شوم و یک شغل خوب با درآمد بالا پیدا کنم؛ و بعد متوجه شدم این اتفاقی است که برای بسیاری از دختران اطرافم رخ میهد. آنها را تحت فشار میگذارند تا از آن چه که واقعا دوست دارند باشند، دست بکشند.»

حبیبه در نخستین سال اشتغال به حرفهی عکاسی فهمید، اصلا مهم نیست چقدر کار کند، انگار هرگز کافی نیست.
«اگر زن هستید و تلاش میکنید خودتان را ثابت کنید، باید دو برابر مردان کار کنید.»
«به نظرم آمد که دارم آن چه که واقعا هستم را از دست میدهم؛ بنابراین شروع کردم به خوشحال کردن خودم و صادق بودن با خودم.»



